Cafè, croissant i...
Dormir en públic
És probable que vostè no comparteixi aquesta reflexió. Es xerra ara d’aparcar, amarrar i dormir en espais públics. Tenc en alta consideració tot el que és públic. Per açò entenc que de l’espai públic se n’ha de fer un ús compartit, esporàdic i no discriminatori. Si algú vol fer-ne un ús privatiu, continuat i privilegiat ha de seguir unes normes i pagar el que toca. No un preu simbòlic.
El carrer és de tots. No del primer que arriba ni dels veïns del tros. Els estacionaments han de servir perquè la gent es pugui moure. Les estades llargues són una anomalia, de fet estan generosament limitades a unes ordenances ignorades. Al Japó no pots comprar un cotxe si no tens plaça de garatge. Emprar el carrer perquè els cotxes dormin o dormir a cotxes al carrer és un abús que donam per bo. Existeix el dret a la mobilitat. No a aparcar. Ni a dormir aparcat.
También en Opinión
- El curioso número de la Lotería Nacional que ha tocado en Menorca
- Los potentes focos de un chalé en Pregonda iluminan la reserva ‘Starlight’ sin aplicar el reglamento
- El windsurfista menorquín Josep Pons sufre un grave accidente en aguas canarias
- Un propietario condenado por echar a unos okupas que tenían contrato en un chalé de Cala en Bosc
- Saturación en las carreteras: más de la mitad de los coches que circulan en agosto son de residentes